Het afscheid van Pink. We hebben Pink samen naar Assen gebracht waar ze verder wordt getraind om seizure hond te worden. Geen leuke rit, Pink weet nog van niets, of merkt ze toch wel iets?, en wij hebben een dubbel gevoel. Geweldig dat ze dit mag gaan doen, maar ook het afscheid. We stoppen onderweg even voor een laatste dikke knuffel want daar komt straks natuurlijk ook niets van. We werden hartelijk ontvangen door Ans die nu voor Pink gaat zorgen. Pink houdt wel dezelfde vertrouwde trainster, wat heel fijn is. Als Pink in de tuin speelt gaan wij weg....das moeilijk... en er vallen de nodige traantjes. We zullen je missen meid, maar hebben er alle vertouwen in dat je een goede seizure of hulphond zult worden. Ons werk zit er op en we kijken terug op een heel bijzonder jaar. Ans, heel veel succes met de verdere opvoeding van Pink!! Ans houdt ons via de mail heel goed op de hoogte over hoe het nu gaat met Pink. Dat is heel fijn en zo voelen we ons er toch nog bij betrokken. Misschien schrijf ik er nog wel eens over.

Een super lekker bot voor Pink

De laatste avond ben ik bij Pink op de grond gaan zitten en kwam ze lekker bij me liggen. We vonden het allebei heerlijk!!

De laatste foto's van ons samen

Dag Pink het gaat je goed!!