We zijn met de puptrainer op stap geweest. We oefenen in het plaatselijke tuincentrum. Monique heeft een paar filmpjes gemaakt en die wil ik jullie niet onthouden. Pink en ik doen oefeningen met los lopen en commando's als "zit"en "hier". Dit doet Pink heel goed.

Na het commando "down" loop ik weg. Bij commando "hier" moet ze bij me komen.

Pink loopt los naast me. Halverwege moet ze blijven zitten op de terugweg loopt ze halverwege weer mee!

Na commando "down"komt Pink weer bij me.

Wat een kanjer He?

Pinks eerste kennismaking met sneeuw. Ze vond het prachtig en ging eerst met haar neus over de grond zodat er een 'bergje'onstond. toen eens even proeven en toen lekker rennen!
Ze stoof zomaar door de sneeuw en was uitgelaten! Op het fietspad was de strooiwagen net voorbij, ook dat moest geproefd worden maar dat viel echt niet in de smaak. Zout!

We doen ook spelletjes in de sneeuw. In dit tasje zitten lekkere brokjes. Pink zit naast me als ik dit weggooi, op commando mag ze het tasje halen en netjes in de hand geven. Dan maak ik het open en krijgt ze het lekkers. Dit weet ze al precies.

Pink leert nu om vanalles op te pakken en mij in de hand te geven. Dit doen we met sleutels en met een (oude) mobiele telefoon. Dit gaat erg goed. Als we boodschappen hebben gedaan wil ze ook graag spullen uit de kratjes pakken en aangeven. Een echte hulphond!

We werken op dit moment met de clicker. Het grote voordeel hiervan is dat je het moment van belonen van "het goede doen" heel precies aan de hond duidelijk kunt maken. Pink doet dit heel goed en heeft snel door wat er van haar gevraagd wordt.

Pink is deze week gesteriliseerd. We zijn erg goed geholpen en voorgelicht en Pink kreeg een mooi hokje toegewezen met een mooie pink (rose) handdoek. De ingreep duurde kort en Pink mocht na een paar uurtjes alweer mee naar huis. De ingreep gebeurde laparascopisch (?) dus ze heeft maar 2 hele kleine wondjes van 1 cm. Ze is nog niet helemaal weer de oude, ze slaapt nog veel en is een beetje knuffelig. Dit vinden we natuurlijk helemaal niet erg!

Zo hebben we Pink opgehaald, maart dit jaar.... zo gingen we in oktober weer terug... voor de test.
Met lood in de schoenen want misschien was dit wel het laatste ritje samen. O wat spannend, hoe gaat ze het deze keer doen. Door de zenuwen ben ik het fototoestel vergeten.
Kim en Jeroen hebben Pink getest en het ging ....GOED!!!! Yes wat fijn, die pientere kanjer kan het wel....oe wat was ik blij, en trots natuurlijk. De komende maanden is ze in ieder geval nog bij ons en gaan we er voor, we hebben er erg veel zin in en gaan goed ons best doen.

We zijn een weekend naar Zeeland geweest. Pink mocht natuurlijk ook mee. De rit er naar toe heeft ze weer slapend doorgebracht, ideaal toch? In het huisje had ze snel haar eigen plekje (dekentje) gevonden. We zijn heerlijk aan het strand geweest en lekker uitgewaaid.

Het mooie stadje Veere hebben we ook bezocht. Pink werd hier gevolgd door een wel erg opdringerige hond. (ze was loops)! Het baasje hield hem keurig op afstand en stuurde de hond steeds weg.....om even later weer tevoorschijn te komen! 't Was wel een echte volhouder hoor!

We hebben Pink dus ook maar niet losgelaten op het strand. Ze vond andere honden zelf ook heel aantrekkelijk en stel je voor, een ongelukje is zo gebeurd. Ze zou net deze week gesteriliseerd worden. Dat hebben we dus maar een paar weken opgeschoven.

Misschien wordt het wel een hele koude winter. Pink is er in ieder geval klaar voor!

Pink heeft inmiddels de 8-9 maanden test gehad. Deze heeft ze niet gehaald. We krijgen een herkansing en zijn er keihard voor aan het oefenen.
Tijdens de test was ze helemaal uitgelaten en liep te stuiteren rond Kim die de test afnam. Ze lette niet goed op en ging haar eigen gang. Later de test buiten in de stromende regen, vond ze het glijden in het natte gras veel leuker dan netjes aan de riem lopen. Op naar de herkansing dus....

Zeggen sommige mensen dat Labradors niet graag knuffelen, nou Pink wel hoor vooral 's avonds.

Pink wordt groot. ze is nu meer dan 25 kilo en we tillen haar dus niet meer op. De trap oplopen kan ze nu wel zelf maar er af vindt ze nog moeilijk. Dit oefenen we. De auto kan ze nu zelf in en uit springen.

We nemen nog maar eens weer de trein. Ditmaal gaan we naar Deventer. De rit duurt een klein half uurtje. Pink is erg ontspannen, besnuffelt wel ons hele plekje en als dat klaar is gaat ze lekker liggen.

We brengen een bezoekje aan de Deventer Koekwinkel en zijn hartelijk welkom.

In de koekwinkel blijft Pink net niet netjes zitten, ze loopt net weg. De koffie was erg lekker en voor Pink was er een bakje water. Ze heeft er lekker van geslobberd.

Even voor de koekwinkel op de foto met Fennie.

Op de terug weg in de trein is Pink heeeeel erg moe en slaapt dan ook op m'n knie.

Pink is meegeweest met een familie-uitje. Samen in de fluisterboot inclusief Pink. Ze vond het prachtig. Keek heel nieuwsgierig rond en vond het allemaal prima. Wat is ze toch makkelijk en geduldig en helemaal niet bang of zenuwachtig. Dit zijn echt goede eigenschappen van Pink die haar later goed van pas zullen komen. Het uitje werd afgesloten met een heerlijk etentje en toen is Pink ook heel rustig geweest en heeft op haar eigen botje liggen kauwen.

Ik moet Pink nu leren even te blijven zitten als ik even een eindje bij haar wegloop. Dit oefenen we in de supermarkt. Je begint dan met één stapje opzij, dan nog een erbij, en zo verleng je steeds de afstand. Pink kan dit al goed en ik kan dan ook een paar meter bij haar vandaan lopen. Hierna volgt dan ook een lekkere beloning want dit is heel knap! ( en ik ben dan heel trots op haar!)

We krijgen leuke reacties van de mensen in de winkel, ze vinden dat Pink heel goed haar best doet en zijn enthousiast.

Pink gaat ook mee naar de bibliotheek. In de fietskar, naar het centrum, winkelen en ook naar de bieb. De laatste paar keer zat Pink te janken en blaffen in de fietskar, er is dan niets aan de hand maar Pink wil gewoon aandacht. Dit negeren dus.

Hier kan Pink heel goed even alleen zitten en wachten....(heerlijk die vloerbedekking!)

We zijn terug van een heerlijke vakantie. Pink was een ideale reisgenoot. Ze slaapt heel veel in de auto en onderweg hoor je haar niet. Je kunt beter een hond achterin hebben dan twee kinderen is onze ervaring. Af en toe keek ze even op als er weer getankt moest worden en als we gingen pauzeren maakten we even een rondje met Pink. Dan merk je pas wat er allemaal op de grond gegooid wordt op de parkeerplaatsen. Je moet ogen voor en achter hebben want ze ruikt en pakt alles wat er ligt (een echte labrador).We zijn op verschillende plaatsen in Frankrijk geweest, aan de kust en in het binnenland. Bij de zee liep ze netjes mee langs de vloedlijn maar ging niet uit zichzelf de golven in , hier had ze wel ontzag voor, en hield afstand. Na de wandeling even heerlijk rollen in het zand.... het lijkt wel een zeehond!

Nou nou het lijkt wel of je vakantie hebt!!

Pink vindt de caravan prachtig en ligt er graag in. De vloer is lekker koel en dit is gewoon nieuwsgierigheid. Ze houdt me heel goed in de gaten en volgt wat ik doe.

Op vakantie, dat betekent heel veel nieuwe indrukken opdoen. Allemaal nieuwe geuren, plaatsen, mensen en situaties.Pink liet het allemaal gebeuren en pakte de nieuwe dingen snel op.

Soms was ze een beetje onwennig maar ze had zoiets... als jullie er maar bij zijn...

Pink kan heel verwachtingsvol kijken, doe ik het goed, krijg ik een brokje of is er iets te smullen? We hebben heel vaak oogcontact met elkaar en dat moet natuurlijk beloond worden.

Op dit stoppelland kon Pink heerlijk rennen en spelletjes doen. Tjonge wat kan ze hard rennen!Maar na zo'n renpartij is het dan ook heerlijk om even wat lekkers te halen en uit te rusten.

Die balen hebben we toch netjes opgestapeld? :-)

Goed bericht van Pink!! Het gaat beter met haar. We zijn de medicijnen aan het afbouwen en dat gaat heel goed. De plekjes rond de bek en rond de ogen worden minder, ik weet niet of dit littekens blijven? Dat doet er ook niet veel toe, als ze maar weer gezond wordt. We hebben er behoorlijk over in de piepzak gezeten. Op zo'n moment besef je pas hoeveel je al van haar bent gaan houden. Je bent ook bang dat het hele "hulphond gebeuren" niet door kan gaan en wat dan? Gelukkig werden we gesteund door de arts en de puptrainer die ons goed begeleid hebben. Ik kon altijd bellen en m'n vragen kwijt.
Gelukkig gaat het nu goed met Pink. Ze heeft alleen haar conditie nog niet weer terug maar hier werken we aan. Het warme weer nodigt ook niet uit om fanatiek te doen.
Pink is heel lief en rustig en luistert héél goed. Als we haar roepen komt ze meteen, we staan er zelf soms van te kijken.
Ze wordt soms ook weer een beetje ondeugend en dat is een goed teken. Dan komt ze weer triomfantelijk voorbij met de theedoek of met één van onze slippers. Na het commando "drop it"laat ze het weer netjes los.Geweldig toch?

Pink is heel erg nieuwgierig en steekt graag overal haar neusje in.

Op warme dagen ligt Pink het liefst zo.. op deze manier heeft ze zoveel mogelijk contact met de koude ondergrond.

Op deze foto kun je zien dan de huid rond de ogen nog kaal is en dat op de kin van Pink en rond haar bek nog littekens zitten.

Forever friends....

Niet zo'n leuke foto om het blogje mee te beginnen maar ziek zijn hoort er voor een hulphond in opleiding ook bij...

Ik zal jullie vertellen over het ziek-zijn van Pink.

Na verschillende onderzoeken bij de dierenarts en de artsen van "de tweede lijn" (dit zijn gespecialiseerde dierenartsen, zoals wij ook doorverwezen worden naar een specialist) weten we nu wat Pink heeft. Ze heeft Juveniele Cellulitis. Dit is een ziekte die alleen bij pups voorkomt en erg vervelend voor de pup is. De pup is erg ziek, heeft koorts, gewrichtspijn, krijgt onstekingen rond de ogen en de bek, is lusteloos en de lymfeklieren zwellen op. Het is erg pijnlijk. Pink heeft deze verschijnselen ook allemaal gehad. Ik schrijf dit omdat de ziekte nog niet zo bekend is, en meer mensen de verschijnselen kunnen herkennen.

Het is heel verdrietig om je hond zo ziek te zien. Je kunt zo weinig doen.

Pink krijgt nu de juiste medicatie (Prednison) en het gaat al een stuk beter met haar. We waren even onze dartelende pup kwijt maar die komt nu weer een beetje terug. Gelukkig!

Onze Rik deed mee met een vossenjacht en zit hier als Abraham. Pink vond het heel raar want ze kent Rik natuurlijk wel en herkent zijn stem, maar hij ziet er zo raar uit... Ik heb zelf ook even het masker opgehad en Pink keek...en kwam toch kwispelend naar me toe. Wel verwarrend voor haar maar ook een leermoment.

In het dorp werd een flikflak actie gehouden door de meisjes van de gym, Pink was ook van de partij, en bekeek het allemaal van een afstandje. Ze dacht vast:"Als ik groot ben ga ik ook op gym".

Hier weer even een up-date van het leven van Pink.
Pink is de afgelopen week ziek geweest en had hoge koorts. Ze heeft erge last van groeipijn, dit is erg pijnlijk voor haar en ze moet dan ook rustig aan doen. Nou dat wilde ze ook wel, ze was erg moe en lusteloos. Haar oogje is ook ontstoken zoals je op de foto ziet.
We hebben medicijnen gekregen en hopen dat het nu beter gaat.
Ik vond het erg moeilijk toen ze zo ziek was, ze kan niet zeggen wat er is en je bent maar zo lief mogelijk voor haar. Geeft af en toe iets extra's zoals gekookte kip waar ze gek op is.
Ze kan je dan echt zo vragend aankijken van "help me toch"

Pink gaat graag naar het bos en blijft als ze los loopt heel goed bij ons in de buurt. Maar af en toe moet je ook even uitrusten en lekker gaan zitten.

Pink maakt kennis met een poes. De poes had alleen geen belangstelling voor Pink en had daarom ook geen tijd om te spelen en te snuffelen.

Pink heeft er een vriendin bij. Het is Quincy een Gordon Setter. We zijn samen naar het bos geweest en hebben er heerlijk gespeeld. Quincy is een hele sociale hond maar leert Pink wel haar plaats is de hondenwereld. Pink is namelijk te enthousiast naar andere honden en springt zo bovenop een oudere reu.

Ze mocht zelfs met de speeltjes van Quincy spelen.

Als het zo warm is als vandaag lig ik graag op de koele keukenvloer.

We zijn een weekend met Pink naar de camping geweest. Ook om eens te proberen hoe dat gaat met een pup. Nou het ging prima, Pink heeft zich goed vermaakt en is heel lief geweest.
Ze is erg graag buiten en dat kon ze hier ook de hele dag. Lekker spelen en lekker luieren. We zijn naar een kleine boerderijcamping geweest en daar was genoeg voor Pink om te ontdekken. Heb je haar mooie nieuwe halsbandje al gezien?.....echt Pink is tie

We hadden een heerlijk plekje in de zon, Pink was de hele dag buiten en volgens mij vond ze 't prachtig. Alleen dat touw om haar nek en dat draaien rond stoelpoten en zo was even wennen. En ja, even proberen hoe lang het lijntje is en hoever ik kan weglopen.

Pink heeft met de dieren van de boerderij kennis gemaakt. Ze heeft de kippen gezien, de poes, een hele grote hond en een heel groot paard waar ze toch wel ontzag voor had. Alleen even snuffelen dus.

Ook heeft ze kennis gemaakt met schrikdraad waarvan ze erg geschrokken is.

Lekker plekje onder de luifel en dicht bij de deur in de schaduw, zo kan ik alles goed in de gaten houden. 's Avonds mocht ik ook in de caravan, heerlijk liggend op de vloerverwarming, wat wil je nog meer?

M'n eigen speeltjes mochten ook mee zodat ik er op de camping fijn mee kon spelen.

De kofferbak zat vol met spullen voor Pink, de bench, fietskar, een krat met voer en speeltjes, de riem e.d. maar goed dat we een grote auto hebben.

Ik ben al een echte hulphond, zal ik even water halen???